Çam, Çiğdem Aksu2025-01-062025-01-0620201307-99052602-213310.31198/idealkent.618984https://doi.org/10.31198/idealkent.618984https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/456854https://hdl.handle.net/20.500.14669/702Bu makale, merkezi bir kamu politikasına kentsel siyaset dinamiklerinin ve aktörlerinin nasıltepki verdiği ve uyum sağladığı sorusundan hareketle, 2000 sonrası Türkiye konut politikasınınodağında bulunan kentsel dönüşüm uygulamalarını yerel ölçekte ele almayı amaçlamaktadır.Kentsel rejim analizi ve İlhan Tekeli’nin “konut sunum biçimleri” kavramsallaştırması birliktekullanılarak konut siyasetini yapı-aktör ilişkisi temelinde okumayı hedefleyen bir analiz çerçevesi oluşturulmuştur. Bu çerçeve Adana’da 2015-2019 yılları arasında gerçekleştirilen sahaaraştırmasına uygulanmıştır. Araştırma kapsamında yerel gazete arşivinde taramalar, konutpolitikası ve kentteki konut üretim süreçlerine dahil olan çeşitli aktörlerle görüşmeler ve konutüretim alanlarına ziyaretler gerçekleştirilmiş, kurum ve kuruluşlardan raporlar, planlar, bilgilendirme sunuları derlenmiştir.Kentsel dönüşüm uygulamalarının ürettiği kentsel çevrenin, konutun fiziksel nitelikleri ve üretim sürecinin içinde işlediği ilişki ağları bakımından İlhan Tekeli’nin tanımladığı “toplu konut” ve “yapsatçı” konut sunumuna benzerlikleri ortaya konmuştur. Çalışmada “toplu konut”ve “yapsatçı” olarak tanımlanan iki dönüşüm türü dayandıkları mevzuat, aktörler arası ilişkilerve uygulamaya dönük bulgular temelinde aktarılmıştır. Adana araştırması sonuçlarına göre,kentsel dönüşüm politikası, özellikle 6306 sayılı kanunun yürürlüğe girmesiyle beraber, yapsatçı müteahhit eliyle konut sunum biçimi etrafında örgütlenmiş kentsel koalisyonu (rejimi)pekiştirmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessİnşaat MühendisliğiKentsel ÇalışmalarArticle4832945345685411